بتن از جمله مصالح ساختمانی پرکاربرد است که برای استحکام و قوام ساختمان از آن استفاده می شود. و متشکل از مخلوط آب و سیمان با سنگدانه های مختلف از جمله شن و ماسه است. البته گاهی برای افزایش استحکام بتن به آن خرده ها و قطعات ریز فولاد می افزایند که مقاومت کششی و فشاری بتن را افزایش می دهد. اما امروزه با افزایش کاربرد بتن و حضور آن در عرصه های دیگر از جمله ساخت نمای ساختمان چنانچه در نوشته “بتن اکسپوز؛ نمایی منحصر به فرد” هم اشاره شد، نوآوری های جدیدی برای افزایش کیفیت بتن به کار می رود که نمونه برجسته آن بتن الیافی است.

از جمله این فناوری ها افزودن الیاف به بتن است که در مقاله “آشنایی با جی اف آر سی GFRC” هم گفتیم که از جمله این الیاف افزودنی الیاف شیشه است که در تولید بتن جی اف آر سی GFRC از آن استفاده می شود که برای اطلاع بیشتر از این نوع بتن الیافی پیشنهاد می شود به صفحه جی اف آر سی GFRC هنزا مراجعه کنید. به کار گرفتن الیاف بتنی از طرفی موجب افزایش چسبندگی، مقاومت کششی، سایشی و برشی بتن الیافی نسبت به بتن معمولی می گردد و از سوی دیگر باعث می شود وزن بتن کاهش یابد که سبک بودن امروزه به یکی از فاکتورهای اصلی و شاخص مرغوبیت در کنار بالا بودن مقاومت تبدیل شده است.

بتن الیافی

به کارگیری کامپوزیت ها در ساخت بتن الیافی تبدیل به تکنولوژی رایج صنعت ساختمان شده است. البته همانطور که پیش از این گفتیم آغاز صنعت تولید بتن الیافی و مسلح کردن بتن توسط الیاف در سال 1960 در روسیه شکل گرفت. همانطور که گفتیم بتن الیافی با ضخامتی که به دست می دهد نه تنها در برابر بارهای استاتیکی مقاومت و دوام قابل قبولی دارد بلکه در برابر بارهای دینامیکی نیز نسبت به بتن های معمولی مقاوم تر است. لذا ساختمان هایی که در ساخت آن از بتن الیافی بهره برده می شود در برابر ضربه های ناگهانی و یا زلزله می توانند لرزش و انرژی حاصله را در خود جذب کرده و کارآیی بهتری از خود بروز دهند.

از دیگر عوامل ترجیح بتن الیافی ضریب اطمینان بیشتر آن است به این معنا که برای محیط های در معرض آب و رطوبت بیشتر مانند سازه های زیرزمینی مناسب تر هستند چرا که دچار خوردگی کمتری می شوند. به طور کلی به کار گیری بتن های غیر مسلح به علت شکنندگی و ترد بودن بسیار کم کاربرد است و در مواقع مصرف با استفاده از آرماتور و میلگردهای فولادی سعی در تسلیح و تقویت آن ها می شود که این روش هم دارای نقص هایی است چرا که آرماتور تمام سطح مقطع بتن را نمی پوشاند لذا توزیع بار آن همگن و یکنواخت نیست و از طرفی شکنندگی بتن را به میزان زیادی نمی تواند کاهش دهد.

استفاده از میلگرد و آرماتور برای تقویت بتن

اما استفاده از رشته های نازک و طویل الیاف به صورت یکنواخت و همگن در تمامی طول و حجم بتن می تواند هم باعث جذب یکنواخت بار و فشار از طرف بتن الیافی شود و هم اینکه تردی و شکنندگی آن را به میزان قابل ملاحظه ای کاهش دهد.. برای به کار گیری بتن الیافی در ساخت و ساز ساختمان خود می توانید با کارشناسان و متخصصان ما در هنزا تماس بگیرید تا از انواع مختلف بتن الیافی و تفاوت ها و قابلیت های آن آگاه شوید. اما چنانچه می دانید الیاف مورد استفاده در بتن الیافی شامل جنس های متنوعی اعم از الیاف شیشه ای، نایلونی، آزبست، پلی اتیلن و فولادی می شود.

1 دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *