نمی توان تنها با افزودن الیاف به بتن و تشکیل بتن الیافی این انتظار را داشته باشیم که به یک مصالح بسیار پر قدرت دست یافته ایم که توانایی انجام هر کاری را دارا می باشد. چرا که همانطور که در نوشته “بتن مقاوم، شرط دستیابی به بتن الیافی مقاوم” نیز عنوان شد، اضافه نمودن الیاف و حضور الیاف در بتن الیافی یک بخش از مسیر دستیابی به یک مصالح قوی می باشد.
و بخش دیگر این است که خود آن بتنی را نیز که برای ساخت این بتن الیافی در نظر گرفته ایم، از جمله بهترین محصولات باشد که با دقت تمام از مواد اولیه با کیفیت به دست آمده باشد. اما در این نوشته می خواهیم درباره سختی بتن الیافی و میزان جذب انرژی آن سخن بگوییم. اما پیش از آن بهتر است یک تعریف کامل از معیار سختی مصالح ساختمانی و به طور کلی سختی هر قطعه ارائه دهیم و سپس ببینیم که در این محصول این سختی را به چه شکل اندازه گیری می کنند و اندازه آن چقدر می باشد.
طبق تعریف، سختی به میزان کل انرژی ای گفته می شود که یک قطعه که تحت نیرو و بار قرار داد می تواند جذب کند، پیش از آنکه به طور کامل از هم جدا شود. بنابراین بهترین راه برای محاسبه سختی بتن الیافی رجوع به نمواد بار – تغییر شکل می باشد. همانطور که انتظار می رود، سختی و میزان جذب انرژی در بتن الیافی با افزودن الیاف به آن افزایش پیدا می کند. اما مسئله اصلی پیدا کردن نقطه بهینه است.
یعنی جایی که اگر بیش از آن الیاف اضافه کنیم دیگر تاثیر بسزا و قابل توجهی در افزایش میزان سختی یا میزان جذب انرژی بتن الیافی نخواهد داشت. که همانطور که گفته شد، بر اساس آزمایش های ویژه می توان آن را از روی نمودار به دست آورد.
اگر نیاز به اطلاعات درباره جزئیات سختی بتن الیافی دارید می توانید به صفحه جی اف آر سی GFRC هنزا مراجعه کرده و برای هر نمونه ای که بخواهید این جزئیات را از طریق کارشناسان هنزا به دست آورید.
بدون دیدگاه