اگر چه روزی انسان ها برای ساخت خانه های خود از شاخ و برگ درختان و چوب استفاده می کردند تا بتوانند سرپناهی در برابر خطرات طبیعت و محلی برای زندگی و استراحت داشته باشند. اما از آنجایی که انسان هر روز در مسیر تفکر و دانش به پیش می رود و در طول تاریخ با ابزارهایی که ابداع کرده توانسته مسیر زندگی را برای خود و نسل های اتی راحت تر و پر بهره تر کند. لذا برای ساخت ساختمان ها نیز هر روز مصالح پیشرفته تری عرضه شدند تا آن که نهایتا می بینیم که بتن الیافی امروز در صنعت ساختمانی پیشرو می باشد.
بتن الیافی را اگر بخواهیم به طور کلی تعریف کنیم باید گفت که مصالح اصلی آن همان بتن است که در این روزها جزو پر کاربردترین مصالح و موادی است که برای ساختمان سازی مورد استفاده قرار می گیرد. اما فرق بتن الیافی با بتن معمولی در چیست؟ همانطور که از اسم آن نیز می توان حدس زد، بتن الیافی دارای یک عضو دیگر است که کارکرد مهمی را بر عهده دارد و آن عضو الیاف یا فیبرها هستند.
که کار این الیاف آن است که آن نقایص و ضعف ها و کمبودهایی که بتن با آن دست و پنجه نرم می کرد و در بسیاری مواقع از آرماتورهای فولادی برای جبران آن کمک گرفته می شد، را در بتن الیافی برطرف کند. بدون آنکه دیگر نیاز باشد، فولاد را به بتن الیافی اضافه کنیم. و از طریق تسلیح بتن با فولاد بخواهیم کمبودهایی که اشاره شد را جبران کنیم. از جمله تردی و شکنندگی، ضعف در مقاومت کششی، عدم انعطاف پذیری و شکل پذیری و غیره.
اما بتن الیافی نه تنها ضعف ها ی گفته شده را از چهره بتن زدود و آن را از شر آن نقص ها خلاص کرد، بلکه توانست گامی جلوتر گذاشته و این خصوصیت ها را به شکلی ویژه افزایش داده و علاوه بر این ها ویژگی های ممتاز دیگری را نیز اضافه کند که سبب توسعه و گسترش کارکرد بتن الیافی بشود. که این امر سبب شده که در دور ما اگر نگاهی به زمینه ساختمان سازی بکنیم و بخش های مختلف آن را از نظر بگذرانیم، خواهیم دید که بناهایی که اخیرا ساخته می شوند بتن الیافی را در بخش های مختلفی به کار می گیرند.
که یکی از عمده ترین این بخش ها، نماهای ساختمان هستند. دلیل آن نیز در این مطلب است که نماهای ساختمانی باید از موادی باشند که نه تنها بتواند مقاومت خوبی در مقابل باران و باد و آفتاب و دیگر عوامل محیطی و شیمیایی که در فضای باد وجود دارد و می توانند موجب خوردگی شوند، داشته باشد بلکه چون زیبایی در نمای ساختمان مطرح است باید از مصالحی برای آن استفاده کنیم که قابلیت طراحی داشته باشد. که بتن الیافی دارای این قابلیت است.
قابلیت طراحی داشتن بتن الیافی نیز به این معناست که این محصول دارای مقاومت کششی بالایی است به همین دلیل می توان آن را در مقابل ضربه مقاوم و غیر شکننده دانست. همچنین دیگر موضوعی که قابل پرداخت است این است که ظرفیت کرنش در بتن الیافی به اندازه ای است که می تواند نیروهای وارده را تا حد زیادی که دچار تغییر شکل و فرم شده ولی به شکست منجر نشود، تحمل کند این موارد دست به دست هم داده اند تا بتوانند از بتن الیافی یه محصول مقاوم و کارگر به وجود آورند.
البته این موضوع را نباید به این معنا دانست که متخصصان و محققانی که در زمینه تولید و بررسی بتن الیافی فعالیت می کنند، می گویند که هر چه الیاف موجود در بتن الیافی بیشتر باشد باعث بالاتر رفتن کیفیت آن می شود. بلکه باید دانست که بتن الیافی از جمله مصالح ساختمانی است که در طراحی ان باید نسبت اختلاط مواد اولیه گوناگون به میزان مشخص و ثابتی باشد که اگر مقدار آن رعایت نشود باعث می شود، بتن الیافی نهایی دارای کیفیت مطلوب و استاندارد نباشد.
از آنچه گفتیم این گونه برداشت می شود که در ساخت بتن الیافی تا اندازه مشخصی نسبت به کل حجم بتن باید الیاف وجود داشته باشد و اگر الیافی که در ترکیب بتن الیافی اضافه می شود کمتر از درصد مشخص شده باشد باعث می شود که مقاومت های کششی و خمشی و پیچشی و انعطاف پذیری به آن مقداری که مطلوب ماست و حداکثر این مقدار است، نباشد. بلکه کمتر از میزان ماکزیمم یا بیشینه خود باشد.
ولی از طرف دیگر نباید تصور کرد که پس مجازیم هر اندازه می خواهیم حجم بتن را از الیافی که به آن می افزاییم پر کنیم. چرا که با توجه به آنچه در مقاله “درصد بهینه وجود الیاف در بتن الیافی” بیان شد، وقتی که درصد الیاف از میزان مشخصب فراتر می رود باعث کمتر شدن تاثیر بتن می شود که خود این امر می تواند مقاومت های فشاری را کاهش دهد.
پس باید حد وسط و بهینه ای را برای نسبت اجزای بتن الیافی مشخص کرد که برای آنکه نسبت به این میزان اطلاع پیدا کنید باید با متخصصان و محققان ما در هنزا مشورت کنید. در این صورت استن که می توانید نماهای بسیار زیبا و عالی مانند آنچه که در صفحه جی اف آر سی GFRC هنزا وجود دارد، به دست آورید.
بدون دیدگاه