بتن الیافی درواقع موقعی پا به عرصه مصالح ساختمانی گذاشت که مهندسان و پژوهشگران و طراحان به فکر استفاده از راهی جایگزین برای استفاده از آرماتورهای فولادی برای تقویت و تسلیح بتن افتادند. چرا که این آرماتورهای فولادی اولا وزن زیادی داشته و حمل و جابجایی و نصب آن ها دشوار بود و هزینه زیادی نیز در بر داشتند و نهایتا مقاومت بتن تا حدی افزایش می دادند اما انتظار بسیار بیشتری جهت بهبود تقویت و افزایش مقاومت ها مکانیکی بتن را از آن داشتند.
به همین جهت محققان روشی کشف کردن که با افزودن برخی فیبرها یا الیاف به بتن می توان نوع جدیدی از بتن کشف کرد به نام بتن الیافی که دیگر نیازی به آراتورهای فولادی برای افزایش مقاومت نخواهد داشت چرا که این الیاف می توانستند مقاومت های مکانیکی بتن را تا حد زیادی بهبود بخشند و همچنین روشی ساده تر و کم هزینه تر نسبت به آرماتورهای فولادی بودند و بتن الیافی به دست آمده نه تنها سبک تر بود بلکه قابلیت شکل پذیری و انعطاف بالاتری نسبت به تن معمولی داشت.
به همین جهت بتن الیافی به عنوان یک عنصر جهت پوشش نمای ساختمان نیز به کار می رود. اینکه چه الیافی در ترکیب بتن الیافی به کار رود مورد تحقیق پژوهشگران این عرصه قرار گرفت. امروزه الیاف مختلفی مانند الیاف نایلونی، کربنی، فولادی، پلیمری، الیاف شیشه و غیره در این زمینه کاربرد دارند که هر کدام ویژگی خاص خود را به بتن می بخشند. و همچنان برای یافتن الیاف با بازدهی بیشتر تحقیقات ادامه دارد.
بتن ساخته شده با الیاف شیشه جی اف آر سی GFRC نامیده می شود که از پرکاربردترین بتن الیافی است و نمونه های به کار رفته آن را در پروژه های ساختمانی و عمرانی می توانید در صفحه جی اف آر سی GFRC هنزا مشاهده نمایید. اما نکته ای که در تولید بتن الیافی اهمیت دارد و در مقاله “روش اختلاط بتن الیافی” نیز مورد اشاره قرار گرفت، بحث روش اختلاط و تولید بتن الیافی می باشد.
همانطور که می دانید بتن فیبری از سیمان، الیاف، آب، ریزدانه ها و سایر افزودنی های لازم ساخته می شود که نسبت این ها به یکدیگر و نحوه و ترتیب مخلوط شدن آن ها با هم تاثیر بسزایی در کیفیت محصول نهایی تولید شده دارد. درباره نسبت ریزدانه ها در نوشته “نسبت ظاهری در تولید بتن الیافی” کمی صحبت کردیم.
ویبراسیون یا لرزادن بتن برای ترکیب بهتر اجزای مختلف بتن با یکدیگر و از بین رفتن منفذ های بیش از حد آن و تراکم و هم بستگی بالاتر بتن صورت می گیرد. اما باید دقت داشته باشید که ویبراسیون به دو شیوه داخلی و بیرونی انجام می شود که درباره ویبراسیون خارجی در مقاله “ویبراسیون خارجی برای استحکام بتن الیافی” توضیحاتی ارائه کردیم. اما اشکالی که در ویبراسیون داخلی بتن الیافی مطرح است این است که ممکن است باعث جدا شدن الیاف از ترکیب شود البته اگر کنترل خوبی روی آن نداشته باشیم. به همین دلیل ارجحیت با ویبراسیون خارجی است.
مطلب دیگری که دقت و توجه به آن لازم است این است که مدت زمانی که برای ویبراسیون بتن الیافی در نظر گرفته می شود به خاطر اهمیت ترکیب الیاف با حجم بتن لازم است که طولانی تر باشد. و پس از آن باید سطح بتن الیافی پرداخت شود. این کار باعث کاهش و کنترل ترک هایی می شود که هنگام خشک شدن بتن فیبری ممکن است در سطح به وجود آید.
دو مرحله دیگر در زمینه تولید و اختلاط بتن الیافی مراحل عمل آوری و همچنین مرحله نگهداری است که اگر خوب انجام شود کیفیت مصالح ساختمانی شما دو چندان خواهد شد. و این مراحل در بتن فیبری کاملا شبیه بتن های معمولی است. اگر در رابطه با مراحل اختلاط و تولید بتن الیافی دچار سوال یا مشکلی شدید توصیه می شود با کارشناسان و مشاوران ما در هنزا در تماس باشید.
بدون دیدگاه