بحث ما درباره بتن الیافی به اینجا رسید که اگر بخواهیم بتن معمولی را با این محصول که از ترکیب همان بتن با الیاف طی فرآیند خاصی و با نسبت های مشخصی به دست آمده، مقایسه کنیم، چه برتری هایی را می توان به این محصول نسبت داد. در نوشته “تورق پذیری بتن الیافی” به خاصیت تورق بتن الیافی پرداختیم. که می تواند برای طراحی های خلاقانه و ایده آل بسیار کمک کننده باشد. همین که بتوانیم این محصول را در ابعادی با ضخامت نازک ولی مقاومت بالا تولید کنیم، یعنی به نتیجه مطلوب نزدیک شده ایم.
اما نکته دیگری که در اینجا می خواهیم بیان کنیم، تفاوتی است که میان انواع بتن الیافی بر اساس جنس ها و شکل های مختلف فیبرهایی که به کار گرفته می شود، دارد. یعنی همانطور که در مقالات قبلی نتایج آزمایش های صورت گرفته بر روی انواع بتن الیافی را مشاهده نمودیم، دانستیم که خصوصیات مکانیکی این محصول بسیار پیشرفته تر و جلوتر است وقتی که در آن از الیاف فولادی قلاب دار که سر آن ها حالت خمیدگی دارد، استفاده کنیم، نسبت به وقتی که در ساخت آن ها از الیاف فولادی مستقیم بهره ببریم.
و چنانچه دیدید نقطه بهینه در کاربرد الیاف فولادی در ترکیب بتن الیافی یک و نیم درصد می باشد. در حالیکه افزودن بیشتر الیاف نمی تواند مقاومت فشاری بتن الیافی را افزایش دهد، اما استفاده از یک و نیم درصد الیاف فولادی مقاومت شکل پذیری این محصول را حدود 67 درصد افزایش می دهد و همچنین مقاومت کششی آن را حدود 57 درصد بهبود می بخشد.
علاوه بر آن، این مقدار از حضور فیبرهای فولادی می تواند مقاومت بتن الیافی در برابر ضربه را تا حدود 25 برابر افزایش دهد. که برای سازه هایی که در معرض ضربه یا زلزله قرار دارند بسیار با اهمیت است. در اینجا شما را به صفحه جی اف آر سی GFRC هنزا ارجاع می دهیم که بهترین نمونه های بتن الیافی را در آن می توانید ببینید و در مورد آن ها با کارشناسان و متخصصان ما در هنزا گفتگو کنید.
بدون دیدگاه