در مقاله قبل (“سازه های بتن الیافی مقاوم در برابر انفجار“) دیدیم که بتن الیافی به جهت اینکه در ترکیب آن بتن با الیاف در هم آمیخته شده و افزودنی های دیگری نیز به ترکیب آن ها اضافه شده قادر است بدون آنکه توسط آرماتورهای فولادی تسلیح شود، در برابر ضربه های سهمگین و بزرگ به خوبی از خود مقاومت نشان دهد. که این ویژگی باعث شده از بتن الیافی برای پوشش محل هایی که به عنوان پناهگاه و یا به عنوان نگهداری مواد منفجره استفاده می شود، بهره ببرند.
البته الیاف ویژگی های متنوع و گسترده ای را به بتن الیافی اضافه کرده است. یکی دیگر از این خواص نرمی بتن الیافی است که در مقاله “افزایش نرمی در بتن الیافی های جدید” به طور کامل درباره آن صحبت کردیم و گفتیم که چطور حضور الیاف در این ترکیب می تواند به نرمی بتن بیافزاید و همچنین بیان شد که چه روش هایی برای دستیابی به این بتن با نرمی چندین برابر حالت معمولی وجود دارد.
نکته جالب توجه درباره این دسته از بتن الیافی که با ترکیب دوغاب دارای نرمی چندین برابری شده اند، این است که قابلیت تغییر شکل و انعطاف پذیری آن ها به اندازه یک دال فولادی افزایش یافته است. به همین جهت می توان از آن ها به عنوان لایه محافظ برای مراقبت از سازه های قدیمی و همچنین بتن هایی که مدت زیادی از کارکرد آن ها گذشته و در معرض تخریب هستند استفاده کرد. مثلا می بینیم که به پوسته داخلی تونل ها را برای افزایش مقاومت بتن الیافی می پاشند.
این دسته از مصالح ساختمانی که به نرمی شهره هستند دارای مقاومت فشاری حدود یکصد پاسکال می باشند که نسبت به بتن معمولی بالاتر است و همچنین می توانند حدود چهل الی چهل و پنج نیوتون بر متر نیروی خمشی تحمل کنند.
برای آشنایی دقیق تر با خواص مکانیکی بتن الیافی می توانید با کارشناسان و متخصصان هنزا در تماس باشید و همچنین صفحه جی اف آر سی GFRC هنزا نشان دهنده پروژه های متعددی است که در اقصی نقاط کشور توسط تیم هنزا اجرایی شده است.
بدون دیدگاه