بتن الیافی نسل نوی کاهگل ها

در نوشته قبل “بتن الیافی؛ انتخاب آینده” گفتیم که انتظار می رود که با فرهنگ سازی مناسب و شناسایی مزایای بتن الیافی، به تدریج افرادی که در زمینه تولید محصولات و مصالح ساختمانی فعالیت می کنند، با توجه به تقاضا و درخواست دست اندرکاران ساخت و ساز ساختمانی به سمت تولید هر چه بیشتر بتن الیافی بروند و طراحان، معماران و مهندسان نیز بتن الیافی را به تدریج جایگزین استفاده از بتن های سنتی به همراه مسلح کننده های آرماتوری کنند.

چنانچه قبلا هم اشاره شد، پیشینه تولید و استفاده از بتن الیافی را می توان به گذشته های دورتر رساند که از کاهگل در ساخت دیوارهای ساختمانی استفاده می شد. کاهگل در واقع ترکیبی از رشته های بریده شده کاه در گل بودند که این ترکیب باعث می شد گل به راحتی، هنگام از دست دادن آب و رطوبت، ترک بر ندارد. و همچنین مقاومت آن در برابر نیروهای فشاری، کششی و خمشی بیشتر از گل بود.

البته امروزه در برخی نقاط جهان به خاطر دغدغه محافظت از محیط زیست و تجزیه مواد در طبیعت بعضی افراد دوباره به سمت استفاده از کاهگل و ترکیب آن با گچ برای ساخت دیوارهای ساختمان ها افتاده اند که می توان گفت نطفه ابتدایی وجود بتن الیافی می باشند. تا به این ترتیب هم خیالشان از بابت استحکام دیوارهای خانه هایشان راحت باشد و هم اینکه در تولید این مصالح ساختمانی آسیب کمتری به طبیعت وارد می آید.

دلیل دیگری که می توان برای این رویکرد بازگشت به استفاده از کاهگل در پروژه های ساختمانی ذکر کرد، این است که اگر احیانا در سال های آینده، مالکان قصد تخریب ساختمان را داشته باشند، مواد باقیمانده راحت تر در طبیعت تجزیه می شوند و آسیب کمتری از این جهت متوجه محیط زیست خواهد شد. که بتن الیافی نیز از این مزیت برخوردار است.

البته احیانا این محصول را نمی توان برای ساختمان های عظیم به کار برد چرا که از لحاظ استقاومت و مقاومت در برابر نیروهای وارده نمی تواند مانند بتن الیافی از خود استحکام نشان دهد. به همین جهت برای ساخت این سازه های عظیم می توان به بتن الیافی به عنوان بهترین گزینه فکر کرد.

برای نمونه می توانید برخی از این محصولات را در صفحه جی اف آر سی GFRC هنزا مشاهده کنید که اطلاعات بیشتر در این رابطه را می توانید از طریق تماس با کارشناسان و متخصصان هنزا به دست آورید.