پس از آنکه محققان دریافتند که با افزودن الیاف شیشه و یا الیاف فولادی و همچنین الیافی از جنس های دیگر که هر یک به ترتیب در تحقیقات بعدی مشخص شد، به بتن می توانند محصولی به نام بتن الیافی تولید کنند که از لحاظ میزان قدرت و توانایی برتری زیادی نسب به بتن معمولی داشت. تحقیقات بر سر این ادامه پیدا کرد که به چه ترتیب می توان مراحل اختلاط بتن الیافی را به شکلی ادامه داد که بتوان مصالح به دست آمده را با بیشترین بازدهی داشته باشیم.

به همین رو یکی از پرسش ها میزان الیافی بود که لازم است به ترکیب بتن الیافی اضافه شود و این که آیا حد و مرز مشخصی را می توان برای مقدار این الیاف تعیین کرد یا خیر. و همانطور که مشاهده می نمایید و در نوشته “تعیین درصد بهینه الیاف در بتن الیافی” می توانید مطالعه کنید، قضیه از این قرار نیست که هر چه مقدار الیاف در یک بتن بیشتر باشد لزوما ما با محصولی با مقاومت بیشتر مواجه باشیم. بلکه از مقدار مشخصی اگر بیشتر برویم، باعث کاهش مقاومت بتن الیافی می شود.

60 استوانه بتن الیافی با ابعاد 15 در 30 سانتی متر برای تست مقاومت کششی در نظر گرفته شدند تا بر اساس استانداردهای ASTM بر روی آن ها آزمایش انجام شود. این آزمایش ها در طی یک هفته، یک ماه و سه ماه مورد بررسی قرار گرفتند. و نمودارهایی برای روشن شدن اثر الیاف فولادی قلاب دارد بر روی مقاومت کششی بتن الیافی در نظر گرفته شد.

با توجه به نمودارهای به دست آمده بیشترین میزان مقاومت کششی مربوط به بتن الیافی با یک و نیم درصد الیاف می باشد. که 57 واحد نسبت به بتن معمولی دارای مقاومت بیشتری است. نمودار بالا می توان این مقایسه را به خوبی نشان دهد.

شما هم می توانید با مراجعه به صفحه جی اف ار سی GFRC هنزا مثال های اجرایی بتن الیافی را مشاهده کنید که بر اساس آزمایش های انجام شده توسط کارشناسان هنزا به کار بسته شده اند.