با پیشرفت قابل توجه صنعت ساختمان در دهه های گذشته و پررنگ شدن نقش معماران و آرشیتکت ها در طراحی بناها و ساختمان ها و توجه ویژه به پارامترهای بصری و جلوگیری از اغتشاشات بصری، نمای ساختمان و سایر تزئینات مرتبط با مناسب سازی نما، مورد توجه ویژه معماران واقع گردید. اما محدودیت های موجود در ساخت مصالح بویژه در تنوع آن ها، آرشتیکت ها را با محدودیت هایی مواجه نمود. از اینرو سازندگان و طراحان مصالح ساختمانی با استفاده از تکنولوژی های Casting به سمت ساخت مصالحی جدید و با کمترین محدودیت ها در ساخت قطعه حرکت کردند.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *